COVID-19. ULGA W SKŁADKACH ZUS
Ulga w składkach ZUS1ustawa COVID-19 przewiduje zwolnienia w opłacaniu składek pobieranych przez ZUS zasadniczo dla trzech grup płatników: (i) którzy zgłosili do ubezpieczeń społecznych mniej niż 10 ubezpieczonych2 (dalej: firmy zatrudniające do 9 osób), (ii) którzy zgłosili do ubezpieczeń społecznych od 10 do 49 ubezpieczonych3 (dalej: firmy zatrudniające do 49 osób) oraz (iii) osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą i opłacających składki wyłącznie za siebie, w tym również korzystających z tzw. ulgi na start w opłacaniu składek „na ZUS” i opłacających wyłącznie składkę na ubezpieczenie zdrowotne (dalej: firmy jednoosobowe)4.
Zwolnienie obejmuje wszystkie składki ZUS (na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Solidarnościowy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych oraz Fundusz Emerytur Pomostowych), należne za okres od dnia 1 marca 2020 r. do dnia 31 maja 2020 r.5
KIEDY I JAK UZYSKAĆ ZWOLNIENIE?
Firma zatrudniająca do 9 osób oraz firma zatrudniające do 49 osób może korzystać ze zwolnienia, jeżeli była zgłoszona jako płatnik składek: (i) przed dniem 1 lutego 2020 r. i na dzień 29 lutego 2020 r., (ii) w okresie od dnia 1 lutego 2020 r. do dnia 29 lutego 2020 r. i na dzień 31 marca 2020 r., (iii) w okresie od dnia 1 marca 2020 r. do dnia 31 marca 2020 r. i na dzień 30 kwietnia 2020 r. – zgłosiła odpowiednio mniej niż 10 ubezpieczonych6 albo od 10 do 49 ubezpieczonych7. Jednakże w przypadku firm zatrudniających do 49 osób, zwolnienie obejmuje 50% łącznej kwoty należności z tytułu składek wykazanych w deklaracji rozliczeniowej złożonej za dany miesiąc.
Z kolei firma jednoosobowa – jeżeli prowadziła działalność przed 1 kwietnia 2020 r. i przychód z tej działalności uzyskany w pierwszym miesiącu, za który jest składany wniosek o zwolnienie z opłacania składek, nie był wyższy niż 300% prognozowanego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia brutto w gospodarce narodowej w 2020 r. (czyli nie był wyższy niż 15 681 zł8). Przy czym w przypadku firm jednoosobowych zwolnieniem objęte są należności składkowe w ustalone od obowiązującej płatnika najniższej podstawy wymiaru tych składek (a zatem w wysokości w jakiej zwykle są one przez jednoosobowych przedsiębiorców uiszczane).
W kolejnej nowelizacji9 przewidziano zmiany10 zgodnie z którymi, w przypadku, gdy ww. próg przychodowy zostanie przekroczony, jednakże dochód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych uzyskany w pierwszym miesiącu, za który jest składany wniosek o zwolnienie z opłacania składek, nie był wyższy niż 7 000 zł, prawo do powyższego zwolnienia będzie przysługiwać. Zwolnienie z opłacania składek przysługuje wyłącznie na wniosek, który należy złożyć do ZUS, nie później niż do dnia 30 czerwca 2020 r.11 Wniosek można złożyć również korzystając m.in. poprzez Platformę Usług Elektronicznych ZUS, jak też korzystając z tradycyjnych form kontaktu z ZUS.
Za marzec, kwiecień i maj 2020 r. płatnik składek zobowiązany jest przesyłać deklaracje rozliczeniowe lub imienne raporty miesięczne na zasadach i w terminach dotychczasowych, chyba że zgodnie z tymi przepisami zwolniony jest z obowiązku ich składania (co w przypadku firm jednoosobowych jest regułą).
NA JAK DŁUGO?
ZUS zwalnia z obowiązku opłacania należności składkowych w terminie nie dłuższym niż 30 dni (od dnia przesłania deklaracji rozliczeniowej lub imiennych raportów, jeżeli było to wymagane, a w braku takiego obowiązku – od upływu terminu, w którym powinna być opłacona składka za ostatni miesiąc wskazany we wniosku o zwolnienie z opłacania składek). Płatnik, który utworzył profil informacyjny w systemie teleinformatycznym ZUS, otrzyma informację wyłącznie za pośrednictwem tego profilu. Odmowa zwolnienia następuje w drodze decyzji, od której przysługuje procedura odwoławcza12.
Przychody z tytułu zwolnienia z obowiązku opłacania należności z tytułu składek, o których mowa w art. 31zo, nie stanowią przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych13.
MASZ PYTANIE?
Zadaj je naszemu ekspertowi w postaci komentarza pod artykułem. Jeśli potrzebujesz porady – skontaktuj się z naszym ekspertem.
Kacper Niziołek
Doradca podatkowy
+48 22 825 73 51
kacper.niziolek@niziolekadvisory.com
1 art. 31zo – art. 31zq. Przepisy istotnie zmieniono drugą nowelizacją ustawy COVID-19, tj. ustawą z dnia z dnia 31 marca 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw.
2 a zatem nie tylko pracowników, ale też zleceniobiorców, podlegających zgłoszeniu dla celów ubezpieczeń. Przy czym zgodnie z drugą nowelizacją ustawy COVID-19 (nowy ust. 6 w art. 41zo), liczbę ubezpieczonych, o których oblicza się nie uwzględniając ubezpieczonych będących pracownikami młodocianymi.
3 a zatem nie tylko pracowników, ale też zleceniobiorców, podlegających zgłoszeniu dla celów ubezpieczeń
4 Zwolnienie obejmuje również duchowych będących płatnikami składek. W przypadku złożenia wniosku, osoby te zwalnia się z obowiązku opłacenia nieopłaconych należności z tytułu składek na obowiązkowe ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz wypadkowe, dobrowolne ubezpieczenie chorobowe oraz na ubezpieczenie zdrowotne należne z tytułu bycia duchownym, za okres od dnia 1 marca 2020 r. do dnia 31 maja 2020 r.
8 Zob. obwieszczenie Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 28 listopada 2019 r. w sprawie kwoty ograniczenia rocznej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe w roku 2020 oraz przyjętej do jej ustalenia kwoty prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia (M.P. poz. 1147), zgodnie z którym wynosi ona 5 227,00 zł.
9 ustawa z dnia 14 maja 2020r. o zmianie niektórych ustaw w zakresie działań osłonowych w związku z rozprzestrzenianiem się wirusa SARS-CoV-2
12 Wówczas przysługuje prawo do wniesienia wniosku do Prezesa ZUS o ponowne rozpatrzenie sprawy, na zasadach dotyczących decyzji wydanej w pierwszej instancji przez ministra. Do wniosku stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego dotyczące odwołań od decyzji oraz ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Brak komentarzy